Որ հոգին անմահ է, մարդկությանը հայտնի է
դեռևս անհիշելի ժամանակներից: Պատկերացնենք մի պահ, որ մեր
էության մի մասը մեռնում է: Իսկ հետո՞. հավանական, որ հոգին նորից
է վերածնվում (հիշենք մեր` հայկական խոսքը, որ ասվում է, թե հենց
այսինչի, օրինակ` Գևորգ պապի հոգին է մտել փորը) կամ անմիջապես
կամ որոշ ժամանակ անց և ուրիշ մարմնի մեջ է տեղափոխվում, որպեսզի
նոր կյանք սկսի: Այդ հին հավատալիքը 2 համաշխարհային կրոնների`
հինդուիզմի և բուդդիզմի հիմնական, առանցքային մասն են կազմում:
Այդ հավատալիքը գոյություն ունի նաև Ավստրալիայի
աբորիգենների (բնիկների) մոտ: Նույնիսկ մեր դարում որոշ մարդիկ
պնդում են, որ հիշում են իրենց նախկին կյանքերը: 1950-ական
թվականներին հիպնոսացված մարդիկ մտովի կարողանում էին
վերադառնալ դեպի անցյալ կյանքերը: 1952թ. հիպնոտիզյոր Մորի
Բերնշտեյնը երիտասարդ կնոջը` Վիրջինիա Տային վերադարձրել էր
նախկին կյանք, և այդ կինն ասել էր, թե ինքն իռլանդուհի Բրայդի Մերֆին
է եղել, որ ապրել է 1798-1864թթ: Նա, թողնելով Միջին Արևմուտքի իր
ակցենտը, խոսել է իռլանդական խոսելաոճով և հսկայական հավաստի
տեղեկություններ է հաղորդել Բելֆաստի` 19-րդ դարի առաջին կեսի
կյանքի մասին: Եթե վերամարմնավորումն իրական է, ապա մենք չենք
կարող իմանալ, թե ինչ աստիճանի է նախկին կյանքերի մասին
հիշողությունը ֆիլտրացվել այսօրվա ֆիզիկական մարմնում: ՌԵԻՆԿԱՐՆԱՑԻԱՅԻ շատ
դեպքեր գուցե և մեզ մոտ են տեղի ունենում, բայց քանի որ մենք հակված
չենք դրանց հավատալու, ուշադրություն չենք դարձնում կամ համարում
ենք ուղղակի սուտ: Իսկ Հնդկաստանում բազմաթիվ դեպքեր են տեղի
ունեցել, որոնցից մեկը պատմում է 4-5 տարեկան աղջկա մասին, որը
ծնողներին ասում է, թե ինքը մյուս քաղաքում ապրող այսինչ մարդու
կինն է եղել, մանրամասնորեն նկարագրում է իրենց տունը, ծնողներին
խնդրում, որ իրեն այնտեղ տանեն: Երբ հասնում են այդ տունը, ամեն ինչ
երեխայի նկարագրածի պես է լինում, իսկ երբ նա հարցնում է
տանտիրոջը (նախկինում իր ամուսնուն), թե նա ինչ է արել այն 300
ռուփին, որ ինքը պահել էր սափորի մեջ, տանտերը շփոթված ասում է, որ
ինքը այդ փողը վաղուց գտել և ծախսել է... Նախկին կյանքերի
սինդրոմը դեռ բավարար ուսումնասիրված չէ: Այս հետաքրքիր
բնագավառը դեռ ուսումնասիրելու և բացահայտելու մեծ հեռանկար
ունի...
ՊՅՈՒԹԱԳՈՐԱՍԻ ՄՏՔԵՐԻՑ
Քո կրքերը հաղթահարեու ուժը
տրված է վերուստ: Ուրեմն կամքի հզոր ուժով քո մեջ սանձի’ր
ագահությունը, ցանկասիրությունն ու անմիտ զայրույթը: Արարքներիդ
համար ամենից շատ դու պետք է ինքդ քեզնից ամաչես: Հիշի’ր, որ
երկրային բարիքները ինչ թեթևությամբ տրվում են մարդկանց, նույն
թեթևությամբ էլ անհետանում են: Աստված իմաստուն մարդկանց
իրենց ուժերից վեր տառապանքների չի ենթարկում: Մարդկային
դատողությունների համար տարբեր ճանապարհներ կան` բարի և չար.
պետք է ուշադիր լինել, որ մոլորությունը ճշմարտության տեղը
չգրավի: Արա միայն այն, որ հետագայում քեզ վիշտ չպատճառի: Ճոխ
ու զեխ կյանքը քեզանից հեռու պահիր, քանի որ այն մարդկանց նախանձ է
առաջացնում: Ավելորդ ժլատությունից խուսափի’ր, բայց վախեցիր
բարիքը վատնելուց` նրանց նման, ովքեր չեն աշխատում, բայց սիրում
են վատնել: Արա միայն այն, ինչը քեզ ոչ հիմա, ոչ էլ հետո չի
կործանի: Լսիր մարդկանց խոսքերը (որ խորհուրդ են կոչվում),
բայց ինքդ անընդհատ կշռադատիր, քանի որ միայն խելակորույսը կարող
է գործել առանց մտածելու: Մի’ քնիր, մինչև չհիշես օրվա
ընթացքում քո գործած քայլերի մասին, և անաչառ դատավորի նման
վերլուծի’ր քո քայլերը, թե բարիք գործե՞լ ես արդյոք և
անհրաժեշտից ի՞նչը չես հասցրել կատարել: Գործ
ձեռնարկելիս դիմիր Աստծուն աղոթքով, քանի որ Աստծո օգնությամբ ես
գործդ ավարտին հասցնելու: Մարդիկ իրենց մեղքերի պատճառով
իրենք են իրենց համար փորձություն ընտրում. վայ դժբախտներին, որոնք
իրենց անմտությամբ կուրացած` չեն տեսնում, որ իրենց խորքում է
թաքնված ցանկալի երջանկությունը: Մեզանից շատ քչերն են, որ կարող
են իրենց վրայից թոթափել դժբախտությունը, քանի որ այն նրանց
կուրացնում է: Փոխանակ վեճ փնտրելու` որտեղ հնարավոր է,
մարդիկ պետք է խուսափեն նրանից` տեղի տան առանց կռվի...
Մեր կողմից էլ ավելացնենք երկու ասացվածք. «Երկու
կռվողներից խելացին նա է, ով առաջինն է լռում»: «Երկու
վիճողներից մեղավորը նա է, ով ավելի խելացի է»:
Էջը պատրաստեց Անահիտ Ավետիսյանը |
|