Հինգշաբթի, 28 Մարտ 2024, 13:32



Ողջույն Guest | Խումբ "Հյուրեր"

Կայքի մենյու
Փնտրել
Գլխավոր էջ » 2011 » Փետրվար » 20 » ՈՎ­ՔԵՐ ԵՆ ՆՐԱՆՔ` ՄԱՀ­ՎԱՆ ՍՈՒՐ­ՀԱՆ­ԴԱԿ­ՆԵ­ՐԸ
20:27
ՈՎ­ՔԵՐ ԵՆ ՆՐԱՆՔ` ՄԱՀ­ՎԱՆ ՍՈՒՐ­ՀԱՆ­ԴԱԿ­ՆԵ­ՐԸ
Վ­ՔԵՐ ԵՆ ՆՐԱՆՔ` 
ՄԱՀ­ՎԱՆ  ՍՈՒՐ­ՀԱՆ­ԴԱԿ­ՆԵ­ՐԸ

Հան­գու­ցյալ­նե­րի աշ­խար­հին վերաբերող ցան­կա­ցած փաս­տը մարդ­կանց վա­խեց­նում է են­թա­գի­տակ­ցա­կան մա­կար­դա­կի վրա: 
Բա­նա­կում մի ասաց­վածք է օգ­տա­գործ­վում: Դրանում աս­վում է, որ բա­նակ գնա­ցած զին­վո­րին մայ­րը սպա­սում է հա­վերժ, ըն­կեր­ներն իրար սպա­սում են եր­կու տա­րի, սի­րած աղ­ջի­կը` մեկ տա­րի, իսկ սեր­ժան­տը սպա­սում է շար­վե­լուն` քա­ռա­սուն­հինգ վայր­կյան: Դե­նի­սը ծա­ռա­յել է բա­նա­կում սահ­ման­ված ժամ­կե­տում, իսկ երբ տուն է վե­րա­դար­ձել, իմա­ցել է, որ իր ըն­կե­րու­հին հան­դի­պում է մեկ ու­րի­շի հետ: Թվում է, թե ոչ մի զար­մա­նա­լի բան չկա: Սա­կայն այս դեպ­քի առանձ­նա­հա­տկությունն այն է, որ եր­կու տա­րի առաջ ըն­կե­րու­հու ամու­սի­նը մա­հա­ցել էր, և նա մնա­ցել էր իր դստեր հետ: Դրա­նից հե­տո կի­նը կապ­վել է մեկ այլ տղա­մար­դու հետ: 
Ան­ցավ կես տա­րի, և Դե­նի­սի կյան­քում կրկին հայտն­վեց Ալի­նան, որը զան­գեց նրան ու խնդրեց ան­հա­պաղ հան­դի­պել: Հան­դիպ­ման ժա­մա­նակ աղ­ջի­կն ար­ցունք­նե­րով պատ­մեց նախ­կին ըն­կե­րո­ջը իր երկ­րորդ ամուս­նու մահ­վան մա­սին: Դե­նի­սի զգաց­մունք­նե­րը դեռ չէ­ին մա­րել, և նա առա­ջար­կեց Ալի­նա­յին իր օգ­նու­թյու­նը: Որոշ ժա­մա­նակ անց նրանք սկսե­ցին մի­ա­սին ապ­րել: Ամեն ինչ շատ լավ էր, սա­կայն շու­տով սի­րե­լի կնոջ տրա­մադ­րու­թյու­նը սկսեց ընկ­նել: Երի­տա­սար­դը փոր­ձում էր պար­զել պատ­ճառ­նե­րը, բայց Ալի­նան եր­կար ժա­մա­նակ թաքց­նում էր իր զգա­ցում­նե­րը, և մի­այն ամուս­նու հա­մառ հար­ցե­րից հե­տո կի­նը խոս­տո­վա­նեց: Պա­տու­հա­նի գո­գին ծաղ­կել էր բե­գո­նի­ն, ին­չը սար­սա­փե­լի նշան էր, որով­հե­տև դրա ծաղ­կե­լուց հե­տո միշտ ինչ-որ մե­կը մա­հա­նում էր: Սկզբում մա­հա­ցել էր առա­ջին ամու­սի­նը, հե­տո տա­տի­կը, եր­րորդ ան­գամ` երկ­րորդ ամու­սի­նը: Եվ այժմ ծա­ղի­կը ծաղ­կել է չոր­րորդ ան­գամ: Դե­նի­սն ան­մի­ջա­պես առա­ջար­կեց ար­մա­տա­խիլ անել ծա­ղի­կը և դեն գցել, բայց Ալի­նան պա­տաս­խա­նեց, որ դա ոչինչ չի փո­խի, քա­նի որ, այ­նո­ւա­մե­նայ­նիվ, նա ար­դեն զգու­շաց­վել է: Աղջ­կա խոս­քե­րի մեջ տրա­մա­բա­նու­թյուն կար, և Դե­նի­սն չգցեց բույ­սը: Մի շա­բաթ հե­տո գրի­պի վա­րա­կից մա­հա­ցավ փոք­րիկ աղ­ջի­կը:
Ուշ աշ­նա­նը բե­գո­նի­ան կրկին ծաղ­կեց, և Դե­նի­սը ան­մի­ջա­պես ոչն­չաց­րեց ծա­ղի­կը: Սա­կայն դրա­նից հե­տո նրան չէին թող­նում մռայլ մտքե­րը, քա­նի որ նա զգում էր, որ հա­ջորդն ինքն է լի­նելու: Բայց կյան­քը որո­շեց այլ կերպ, բե­գո­նի­ա­յի ծաղ­կե­լուց մեկ ամիս հե­տո Ալի­նան զոհ­վեց ավ­տով­թա­րից: Դե­նի­սը դեռ եր­կար խել­քի չէր գա­լիս: Մի­և­նույն ժա­մա­նակ նա պաշտ­պա­նում էր վա­րորդին, որին դա­տա­պար­տել էին հինգ տա­րի ազա­տա­զրկ­ման: Ալի­նա­յի մա­հը Դե­նի­սի հա­մար նշա­նա­կում էր մի բան` անեծ­քը պետք է հա­վերժ ան­հե­տա­նա և իր կյան­քը պետք է ըն­թա­նա նախ­կին հու­նով:

ԽՈՐՀՐ­ԴԱ­ՎՈՐ ԼՈՒ­ՍԱՆ­ԿԱ­ՐԸ


Բան­տը Վլա­դի հա­մար դար­ձավ կյան­քի վեր­ջին հանգր­վա­նը: Նրան դա­ժա­նո­րեն սպա­նե­ցին: Վլա­դին հո­ղի հանձ­նե­ցին քրիս­տո­նե­ա­կան ավան­դույ­թի հա­մա­ձայն, գե­րեզ­մա­նին նույ­նիսկ խաչ դրե­ցին:  Հու­ղար­կա­վո­րու­թյու­նից մեկ շա­բաթ հե­տո այ­րին եկավ Վլա­դի ըն­կե­րոջ` Անա­տո­լիի մոտ ու խնդրեց նրան բարձ­րա­նալ իր բնա­կա­րա­նը: Կի­նն ու­զում էր հաս­կա­նալ իրեն հե­տապն­դող մշտա­կան աղ­մու­կի ու ոռ­նո­ցի պատ­ճա­ռը: Բնա­կա­րա­նը զննե­լու ըն­թաց­քում Անա­տո­լին նկա­տեց, որ պա­տու­հան­նե­րի մեջ անց­քեր կան, որոնց մի­ջով փչում էր քա­մին: Հենց դա էր աղ­մու­կի պատ­ճա­ռը:
Ոչ մի տա­րօ­րի­նակ բան Անա­տո­լին չնկա­տեց, սա­կայն բնա­կա­րա­նից դուրս գա­լու պա­հին նա զգաց մի ինչ-որ ան­բա­ցատ­րե­լի սառ­նու­թյուն ու տհաճ, կո­պիտ տա­տա­նում, որը թե­թև սարսու­ռով ան­ցավ մարմ­նի մի­ջով: Անա­տո­լին փոր­ձե­լու հա­մար դուրս եկավ մի­ջանցք ու փա­կեց սե­նյա­կի դու­ռը: Ան­հա­վա­տա­լի է, բայց տհաճ զգա­ցումն ու մարմ­նի սար­սու­ռն ան­ցան: Օդի ջեր­մաս­տի­ճա­նը մի­ջանց­քում նոր­մալ էր, իսկ Անա­տո­լին գի­տեր, որ մի­ջանց­քը բնա­կա­րա­նի ամե­նա­ջերմ տե­ղը չէր: Անա­տո­լիի դեմ­քին տես­նե­լով շփոթ­վա­ծու­թյան հետ­քե­րը` այ­րին ասաց, որ ամե­նա­վա­խե­նա­լու բա­նը գտնվում է այն սե­նյա­կում, որ­տեղ դաշ­նա­մու­րի վրա դրված է հան­գու­ցյա­լի լու­սան­կա­րը, որից նա հե­տև­ում է ամեն ին­չին:
Անա­տո­լի­ից բա­վա­կա­նին ուժ պա­հանջ­վեց այդ սե­նյա­կը մտնե­լու հա­մար: Լու­սան­կա­րին պատ­կեր­ված Վլա­դը նա­յում էր ողջ մար­դու հա­յաց­քով, մի­այն թե այդ հա­յաց­քը շատ չար էր ու սա­ռը: Անա­տո­լին պատ­կե­րաց­րեց, թե ինչ­պի­սի պայ­ման­նե­րում է ապ­րել խեղճ այ­րին յոթ օր շա­րու­նակ: Անա­տո­լին մո­տե­ցավ լու­սան­կա­րին և խո­սեց Վլա­դի հետ: Նա փոր­ձեց փո­խան­ցել իր հան­գու­ցյալ ըն­կե­րո­ջը, որ ըն­կեր­ներն ու հա­րա­զատ­նե­րն ամեն ինչ արել են նրա հո­գին հանգս­տաց­նե­լու հա­մար, և խնդրեց այ­լևս չան­հանգս­տաց­նել հա­րա­զատ­նե­րին իր ներ­կա­յու­թյամբ:
Ին­նե­րորդ օրն  այդ սե­նյա­կում ար­դեն չէ­ին զգաց­վում տհաճ ցուրտն ու օդի տա­տա­նու­մը: Թե որն էր սո­վո­րա­կան մի­ջա­վայ­րի վե­րա­կանգն­ման պատ­ճա­ռը, ան­հայտ է, հա­վա­նա­բար հան­գու­ցյա­լի հո­գին լսեց ըն­կե­րոջ խոս­քե­րը, կամ էլ ուղ­ղա­կի ինը օր այն­տեղ անց­կաց­նե­լուց հե­տո նա մե­կընդ­միշտ ան­հե­տա­ցավ:

ՍՊԱՆ­ՎԱԾ ՇԱՆ ՍԵ­ՐԸ


Այս մի­ջա­դե­պը տե­ղի է ու­նե­ցել Նի­կո­լա­յի` բա­նա­կում ծա­ռա­յե­լու ըն­թաց­քում: Զո­րա­մա­սում կա­յին շան ձա­գեր, որոնք մշտա­պես սնվում էին զին­վո­րո­կան ճա­շա­րա­նի մնա­ցորդ­նե­րով: Ձա­գե­րից մե­կն աչ­քի էր ընկ­նում իր տես­քով. նա ավե­լի խո­շոր էր, քան մյուս­նե­րը, բայց նի­հար էր, և նրա թա­թե­րը մշտա­պես դո­ղում էին: Դա ինչ-որ հի­վան­դու­թյան նշան էր: Մի օր այս ան­մեղ շան ձագն ըն­կավ Նի­կո­լա­յի տաք ձեռ­քի տակ: Զին­վո­րը որո­շեց ազա­տել շանը տան­ջանք­նե­րից և ոտ­քի հար­վա­ծով սպա­նեց շա­նը: Շունն ըն­կավ փո­սի մեջ, և այդ օր­վա­նից ոչ ոք ալևս չտե­սավ նրան, բա­ցի Նի­կո­լա­յից: Հեր­թա­պա­հու­թյան ժա­մա­նակ նա հա­ճախ տես­նում էր շա­նը և այդ տե­սիլք­նե­րի պատ­ճա­ռը հա­մա­րում էր նյար­դա­յին հա­մա­կար­գի խան­գա­րում­նե­րը ծա­ռա­յու­թյան ըն­թաց­քում: Բայց մին­չև ծա­ռա­յու­թյան վեր­ջը շու­նն ամեն օր շա­րու­նա­կում էր գալ Նի­կո­լա­յի մոտ, որը ոչ մե­կին չէր պատ­մում այն մա­սին, որ հենց ինքն է սպա­նել շանը: Շու­նը հան­գիստ չէր թող­նում նրան: Այն­պի­սի տպա­վո­րու­թյուն էր ստեղծ­վել, որ սպան­ված շու­նը սի­րում էր իրեն սպա­նո­ղին և ու­զում էր միշտ նրա կող­քին լի­նել
Դիտումներ: 775 | Ավելացրեց: karoline2010 | - Վարկանիշ -: 0.0/0
Մեկնաբանություններն ընդամենը՝: 0
Անուն *:
Email *:
Կոդ *:
Օրացույց
«  Փետրվար 2011  »
ԵրկԵրքՉորՀնգՈւրբՇաբԿիր
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28
Արխիվ
Copyright Menua © 2024
Ստեղծել անվճար կայք с uCoz