|
Գիտնականները
պարզել են, թե արեգակնային համակարգի աստղակերպերի գլխավոր գոտում ինչպես
են առաջացել առեղծվածային ճեղքեր, որտեղ հնում անհայտ պատճառով այդ
երկնային մարմինների ուղեծրեր չեն եղել:
Լուսնթագի և Հրատի միջև
տեղակայված աստղակերպի գլխավոր գոտին լցված է բազում ոչ մեծ երկնային
մարմիններով, որոնց թիվը հասնում է մոտ 400 հազարի, իսկ ամենամեծի չափսերը
հասնում են մի քանի հարյուր կիլոմետրերի:
Ավելի վաղ գիտնականները
աստղակերպերը հետազոտելու ընթացքում հայտնաբերել են դատարկ վայրեր: այդ
ճեղքերի ծագումը, որոնց անվանում են ՙԿրիկվուդի դռնակներ՚, բացատրվում է
Լուսնթագի և մյուս հսկա մոլորակների ձգման ազդեցությամբ, որի արդյունքում
էլ առաջացել են աստղակերպերը: Չնայած որոշ դռնակների առաջացման պատճառն
այդպես էլ չհաջողվեց պարզել:
իտնականները ստեղծեցին համակարգչային
մոդել, որի օգնությամբ հետազոտեցին աստղակերպերի գոտու շարժումները իրենց
ողջ պատմության ընթացքում: Պարզվում է, որ աստղակերպերը գոտում ավելի շատ
պետք է լինեին, քան այժմ կան: Քիչ լինելու պատճառն այն է, որ հսկա
մոլորակները էվոլյուցիայի ընթացքում արեգակնային համակարգում փոխել են
իրենց ուղեծիրը` ազդելով աստղակերպերի վրա: Ստացված տվյալների համաձայն`
Լուսնթագը մոտեցել է արեգակին, մինչ Երևակը և մյուս գազային հսկաները,
ընդհակառակը, հեռացել են լուսատուից: Իսկ թե երբ է տեղի ունեցել
մոլորակների ճամփորդությունը և ինչպիսին է եղել նրանց հետագիծ, մոդելը չի
կարող որոշել:
Այն բանից հետո, երբ գիտնականները մոդելին ավելացրեցին
մոլորակների տեղափոխությունը, ինչպես նաև աստղակերպերի հետ փոխազդեցության
տիեզերական ձգողությունը, մոդելային աստղակերպերի գլխավոր գոտին շատ
նմանվեց ներկայիս գոտուն: |
